Swallow. Nadzieja matką głupich - Aleksandra Muraszka

Poznaj mnie na nowo i zakochaj się we mnie tak, jak zrobiłaś to poprzednim razem

 

Tytuł: Swallow. Nadzieja matką głupich 

Seria: Swallow  (Tom 2)
Autor: Aleksandra Muraszka 
Gatunek: Literatura obyczajowa i romans
Bohater/Bohaterka: Haelyn, Rion, James
Narracja: Pierwszoosobowa
Liczba stron: 608
Liczba rozdziałów:  42
Wydawnictwo: Jaguar 

Ocena: 10/10

Nawet BOLESNA PRAWDA jest LEPSZA od fałszywego szczęścia.

TRZY SŁOWA. DZIEWIĘTNAŚCIE LITER. MIESIĄCE NIEPEWNOŚCI. MILION PYTAŃ. I JEDEN CEL: ODKRYCIE PRAWDY.

Nadzieja bywa złudna, a jeśli się w niej zatracisz, możesz stracić wszystko. Bo kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, świat pokazuje ukryte karty i udowadnia, że cierpienia nigdy nie jest za wiele. Wracają uśpione demony przeszłości, głęboko skrywane sekrety wychodzą na światło dzienne, a czyhające za rogiem zagrożenie daje o sobie znać.

KAŻDY STAJE SIĘ PODEJRZANY.

I NIC JUŻ NIE JEST PEWNE.

Osiemnaście.

Dwadzieścia pięć.

Czy to… czy to przypadek?

(Opis z Lubimy Czytać)

Nie mogłam znieść jego rozpaczliwego wołania o pomoc, choć nie wypowiedział ani słowa. 

Są książki, które już po pierwszej stronie sprawiają, że wiemy iż dana pozycja będzie genialna. Są autorzy, którzy brani w ciemno sprawiają, że nasze serce szybciej bije w oczekiwaniu, aż zacznie się czytać. Są Bohaterowie, którzy sprawiają, że już nic nie jest takie samo jak było. 

Swallow jest książką trudną, w której wiele jest emocji, przemyśleń. Wiele razy łzy będą płynąć wam po twarzy. To nie jest lekka powieść do przeczytania i zapomnienia. To historia pełna bólu, cierpienia. Ale też dająca właśnie tę nadzieję. 

Drugi tom mogę powiedzieć, że był równie (jak nie bardziej) emocjonalny jak tom pierwszy. Tu kolejne tajemnice wychodzą na wierzch, a nasi Bohaterowie muszą zmierzyć się ze swoimi problemami i nie tylko. 

Uwielbiam tę książkę, bohaterów. Chciałabym ich tak wytulić. Naprawdę. Są cudowni, a życie nie zawsze bywa piękne i kolorowe. Autorka pokazuje nam równie,że czasem trzeba sięgnąć po pomoc bardziej. Że to nie wstyd, a problemy psychiczne są takimi samymi problemami jak na przykład chore serce, czy noga. Nie ma się czego wstydzić tylko szukać pomocy. 

Po zakończeniu jeszcze bardziej nie mogę doczekać się ostatniego tomu. Czekam niecierpliwie! ❤️ A wam gorąco polecam 

Współpraca reklamowa z wydawnictwo Jaguar 

Czytaj więcej »

Walerka i bohaterki Jastry - Daria Kaszubowska

Na Kaszubach wierzy się, że chrześniacy otrzymują w darze jakąś cechę lub talent rodzica chrzestnego.

 

Tytuł: Walerka i bohaterki Jastry 

Seria:  Borkowie i kaszubskie przygody  (Tom 2)

Autor: Daria Kaszubowska 

Tłumaczenie: - 

Liczba stron: 280

Liczba rozdziałów: 25

Gatunek: Literatura dziecięca  

Bohater:  Walerka 

Narracja: Trzecioosobowa 

Wydawnictwo:  Miętówka

Ocena: 9/10

Czy największą przygodę można przeżyć w… szkole?

Franc, Walerka, Otylka i Bruno Borkowie mieszkają na Kaszubach od dwóch lat, ale nie wiedzą jeszcze wszystkiego o tej krainie i każdego dnia odkrywają fascynujące rzeczy. Niestety, nie wszyscy życzą Kaszubom dobrze. Aryman nieustannie próbuje je zniszczyć. Tym razem przeciwnik zaatakuje tak sprytnie, że aby go przechytrzyć, trzeba będzie działać w przebraniu. Ale co to dla rodzeństwa Borków i ich przyjaciół…

Walerka i bohaterki Jastry to druga część serii Borkowie i kaszubskie przygody.

(Opis z Lubimy Czytać)

Na obiad były pierogi z jagodami. Tego lata w lasach było prawdziwe zatrzęsienie tych owoców. Rodzeństwo Borków miało sporo frajdy z szukania jagodowych polanek.

Ta książka to zapach lata, wakacji na wsi u dziadków. To ciepło. Beztroska. Swoboda.

Choć u Borków zaczęła się już szkoła, czuć jeszcze było te wakacyjne powiewy wiatru i słoneczne promienie słońca. To moje pierwsze spotkanie z autorką i myślę, że nie ostatnie. Co prawda zaczęłam lekturę od drugiego tomu, ale ten pierwszy, niebawem myślę nadrobię, ponieważ ta lekka, zabawna, pełna przygód książka sprawia, że znów chce się być dzieckiem.

Książka posiada dość sporą czcionkę, więc idealnie nadaje się dla dzieciaków tych umiejacych czytać, ale też tych które dopiero próbują swoich sił w czytaniu. A do tego klimat Kaszub, w pleciony w nie język, jest czymś świetnym.

Autorka pokazuje nam, że tradycja, kulturowość jest ważne w naszym życiu, bo jak to zaniknie, to już nie będzie oryginalnie, a właśnie te gwary, języki czynią niektóre rejony Polski takimi wyjątkowym. Na przykładzie dzieci mamy też pokazaną determinację, odwagę, by walczyć o swoje. Opisane w niej legendy, są dodatkowo ciekawe i wprowadzają klimat.

Książka ta jest cudownie napisana. Wciąga i nie pozwala czytelnikowi się oderwać. Serdecznie wam polecam. 

Współpraca reklamowa z wydawnictwo Mięta 

Czytaj więcej »

Więzień bez tronu - Holly Black

 

Nie musisz mnie kochać.

- A gdybym jednak cię kochał? Jeśli cię kocham?

Tytuł: Więzień bez tronu

Seria:  Opowieść z Elfhame (Tom 2)

Autor: Meg Cabot

Tłumaczenie: Ewa Spirydowicz, Zuzanna Byczek

Liczba stron: 384

Liczba rozdziałów: 25

Gatunek: Fantastyka 

Bohater:  Dąb

Narracja: Trzecioosobowa 

Wydawnictwo:  Jaguar

Ocena: 9/10

Uwięziony książę. mściwa królowa. i bitwa, która zdecyduje o przyszłości Elfhame.

Książę Dąb płaci za swoją zdradę. Uwięziony na lodowatej północy może polegać tylko na własnym uroku i umiejętności przetrwania. Kiedy Najwyższy Król Cardan i Najwyższa Królowa Jude starają się za wszelką cenę uwolnić skradzionego spadkobiercę, Dąb musi zdecydować, czy spróbuje odzyskać zaufanie dziewczyny, którą zawsze kochał, czy pozostanie lojalny wobec Elfhame.

Ale w obliczu nowej wojny majaczącej na horyzoncie oraz zdrady czyhającej na każdym kroku ani przebiegłość Dęba, ani jego moc przekonywania nie wystarczą, żeby ocalić wszystkich, których kocha…

(Opis z Lubimy Czytać) 

Będę na zewnątrz. Powrzeszczę sobie na ludzi. -Tylko nie baw się zbyt dobrze-rzuca Cardan.

Powiedzieć, że uwielbiam ten świat to nie powiedzieć nic. Holly Black ma taki styl pisania, że po prostu w ten świat się wpada i czuje się go całym sobą. Jest mrocznie, ale jednocześnie tak pięknie. Aż chciałoby się tam wejść i przeżyć te wydarzenia razem z bohaterami, choć pewnie łatwe to by nie było.

"Więzień bez tronu" to drugi tom dylogii. W pierwszej naszym narratorem była Rren, a w tym Dąb, przez co mogliśmy poznać jedna i druga stronę trochę lepiej. Choć Narracja była w trzeciej osobie nie przeszkadzała mi jak zazwyczaj, a wręcz przeciwnie, nie zorientowałam się, praktycznie do końca 🙈

Intrygi, manipulacje, to chleb powszedni tych istot. Jest niebezpiecznie. Jest intrygująco. Jest zaskakująco. Nie będę wam tutaj za dużo, zdradzać, bo sami musicie sięgnąć po tę dulogię. Ale nie zawiedziecie się. Ja jestem bardzo usatysfakcjonowana, bawiłam się świetnie i na samą myśl o tej historii i jej bohaterach czuje podekscytowanie. To już mówi bardzo wiele 😁

Współpraca reklamowa z wydawnictwo Jaguar 

Czytaj więcej »

 

I pyk.

Stało się.

9 lat.

Dokładnie 13 czerwca 2015 roku mój blog z bloga poświęconego opowiadaniu stał się recenzenckim. To 13 czerwca dodałam pierwszą opinię, na którą jak teraz patrzę chce mi się śmiać, ale to ona wszystko zapoczątkowała.

Na przestrzeni tych 9 lat zmieniło się wiele. Przeszłam bardziej na Instagram, choć również bloguję i zawsze będę, bo mam ogromny sentyment do właśnie bogów, na których opierały się moje nastoletnie lata.

Dziękuję Wam za Wasze zaangażowanie tutaj i na Instagramie. Dziękuję, że nadal jesteście, czytacie moje opinie i mnie wspieracie. To wiele dla mnie znaczy! ❤️ 

Czytaj więcej »

Pamiętnik księżniczki tom 2 - Meg Cabot

 A ja zastanawiam się. Czy to ma jakieś znaczenie, że  równanie przestaje być liniowe, jeśli którąś z jego zmiennych podniesiemy do potęgi?

Tytuł: Pamiętnik księżniczki. Księżniczka w blasku reflektorów 

Seria:  Pamiętnik księżniczki  (Tom 2)

Autor: Meg Cabot

Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska 

Liczba stron: 272

Liczba rozdziałów: - 

Gatunek: Literatura młodzieżowa 

Bohater:  Mia

Narracja: Pierwszoosobowa

Wydawnictwo:  Prószyński

Ocena: 10/10

Drugi tom kultowej serii o księżniczce Mii.

Cześć, tu znowu ja, księżniczka Mia. Tak, następczyni tronu Genowii, która zbłaźniła się w państwowej telewizji… i to na oczach całego swojego narodu (to wprawdzie tylko 30 tysięcy osób, ale jednak)!

Sądziłam, że mam wszystko pod kontrolą. Dowiedziałam się, kim naprawdę jest mój tata, przetrwałam musztrę grand-mère, wreszcie dogadałam się z Lilly, i nawet udało mi się pogodzić z tym, że mama spotyka się z moim nauczycielem matematyki, panem Gianinim. A wtedy moja kochana rodzicielka wyskoczyła z szokującą nowiną, a grand-mère postanowiła zorganizować ten durny wywiad…

Podczas którego oczywiście musiałam się wygłupić.

I teraz czekają mnie konsekwencje mojego gadulstwa! Wspaniale!

Ale cóż…

Nikt nie mówił, że życie księżniczki jest proste. 

(Opis z Lubimy Czytać)

Czasami sprawy rodzinne są znacznie ważniejsze niż te związane z przyjaciółmi – a nawet niż te romansowe.

Drugi tom to, ścisła kontynuacja wydarzeń z pierwszego tomu, w którym zwykła Mia dowiedziała się, że jest jednak niezwykła, przez swoje pochodzenie. Status księżniczki sprawia, że przed Mią jest jeszcze więcej wyzwań i zawirowań w życiu niż było na początku. Presja otoczenia, nowe obowiązki sprawiają, że wcale nie jest tak łatwo.

Mia to dziewczyna przebojowa, spokojna, choć potrafi też "dowalić". To Bohaterka, której nie da się nie lubić, a dodatkowo jest taka prawdziwa, a nie papierowa. Do tego dochodzi Lili i Michael, których również lubię, choć czasem Lili przechodzi sama siebie 🙈

Ten tom jest równie świetny co poprzedni. Jest humor, ale jest też poważnie. Autorka tworząc książkę dla nastolatków, zrobiła to bardzo dobrze. Problemy są realne, z jakimi mierzą się młodzi ludzie, bunty, problemy z samoakceptacją, dorastaniem czy problemów rodzinnych, to wszystko każdy z nas przechodzi czy przechodził. A książka sprawia, że łatwo utożsamić się z Mią.

Ta książka to cudo i serdecznie polecam każdemu. I młodszym jak i starszym czytelnikom. Ja uwielbiam z całego serca. 

Czytaj więcej »

Pamiętnik księżniczki. Tom 1 - Meg Cabot

Będę dla wszystkich miła, bez względu na to, czy ich lubię.

 

Tytuł: Pamiętnik księżniczki tom 1

Seria:  Pamiętnik księżniczki  (Tom 1)

Autor: Meg Cabot

Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska 

Liczba stron: 272

Liczba rozdziałów: - 

Gatunek: Literatura młodzieżowa 

Bohater:  Mia

Narracja: Pierwszoosobowa

Wydawnictwo:  Prószyński

Ocena: 10/10

Pierwszy tom kultowej serii o księżniczce Mii.

Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat, metr siedemdziesiąt pięć wzrostu, duże stopy i zagrożenie z algebry, innymi słowy – nic specjalnego. Razem z moją najlepszą przyjaciółką, genialną Lilly Moscovitz, zajmujemy miejsce na samym dole szkolnej hierarchii… choć ja mogę niedługo spaść jeszcze niżej, bo moja matka, zwariowana artystka, właśnie zaczęła randkować z nauczycielem. I to – uwaga! – naszym nauczycielem algebry (przypominam – zagrożenie). Gdy mi o tym powiedziała, byłam naprawdę wściekła – bo chyba nie może być już gorzej?

A nie, wróć… może.

Ojciec właśnie stwierdził, że ten tragiczny moment w moim życiu to idealny czas na to, żeby wyjawić mi, że jest księciem małego europejskiego państwa.

Księciem, który nie może mieć więcej dzieci.

Świetnie, co nie?

Teraz on i grand-mère próbują przekonać mnie do wyjazdu do ich kraju, Genovii, nauki manier i wszystkiego, co wiąże się z byciem następczynią tronu (!). Moje zdanie niezbyt ich interesuje… A ja kocham Nowy Jork i nie chcę go opuszczać, nawet jeśli od teraz będę musiała ukrywać prawdę na swój temat. Chociaż, szczerze mówiąc, nie wiem, kto by uwierzył w tę porąbaną historię. Bo jak to brzmi? Sami zobaczcie:

Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat… i chyba zostałam księżniczką. 

(Opis z Lubimy Czytać) .

Nikt nie zaczepi dziewczyny w wojskowych butach, a już zwłaszcza wegetarianki.

Są takie książki, które nawet po wielu latach są dla mnie cudowne i totalnie komfortowe. 

Tak jest w przypadku Pamiętnika Księżniczki, który czytałam będąc w gimnazjum. Pamiętam z jaką niecierpliwością czekało się a to na nowy tom, który wtedy wychodził, a to na swoją kolejkę w bibliotece szkolnej, by móc nocami, często z latarką i pod kołdrą (by nie było widać światła) czytać kolejne perypetie Mii.

Zanim dowiedziałam się, że będzie wznowienie pragnęłam mieć je w swoich zbiorach, z sentymentu i z chęci przeczytania ponownie, a że wystawnictwo Prószyński zdecydowało się na ponowne wydanie tej serii, wiedziałam, że będę ją mieć.

Nowa szata graficzna i przede wszystkim twarda oprawa to coś wspaniałego i bardzo się cieszę, że ta historia dostała tak piękne wydanie. W środku typowy pamiętnik. Krótkie treści, które rozbawią, ale też sprawią trochę refleksji. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, bo język jest prosty. 

Mia to nastolatka. Mierzy się z pierwszym zakochaniem, złymi ocenami z algebry, kłótniami z rodzicami, przyjaciółką. To normalna dziewczyna. Jak każda nastolatka. Z tą różnicą, że Mia jest księżniczką. Jej rozterki są zrozumiałe, całe życie, żyła w tajemnicy i teraz spadła na nią niczym grom z jasnego nieba. Ale w tym wszystkim jest cudowną, wartą poznania osobą. 

Kocham tę książkę całym sercem i myślę, że jest ona idealna dla nastolatek, ale też i dla tych starszych czytelniczek, które chcą wrócić do tej powieści. Ja ogromnie się cieszę, że udało mi się wrócić do niej. Jestem usatysfakcjonowana i śmiało mogę przyznać, że przez te lata fascynacja tą książką u mnie nie zniknęła. Polecam całym sercem! 

Czytaj więcej »