Złodziejka książek - Markus Zusak

Tytuł: Złodziejka książek
Autor: Markus Zusak
Liczba stron: 495
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

ISBN: 978-83-10-12058-8

Nie odchodzić: akt wiary i miłości,

prawidłowo rozszyfrowywany przez dzieci.

    Liesel Meminger poznajemy jako małą dziewczynkę, która w pociągu traci swojego młodszego braciszka. W zimny dzień odbywa się jego pogrzeb, a jeden z grabarzy gubi swoją książkę. Dziewczynka podnosi ją. Powieść jest dla niej swego rodzaju ukojeniem. Liesel podrożuje wraz ze swoją mamą, która z ciężkim sercem oddaje dziecko na wychowanie do państwa Hubermannów. Na początku jest przytłoczona nową sytuacją, miewa nocne koszmary. W ciężkie dla niej noce jest przy niej przyszywany ojciec- Hans. Gdy znajduje pod łóżkiem córki książkę Podręcznik grabarza postanawia nauczyć dziewczynkę czytać. Nauki pobierają w sekrecie przed mamą. Robią to nocami, w piwnicy lub nad rzeką. Liesel coraz lepiej sobie radzi. Pod choinkę dostaje kolejne dwie książki, jednak większą radość czerpie z nich w tedy gdy je kradnie. I tak jedyną pociechą naszej bohaterki jest kradzież, w której staje się mistrzynią. Jedną wykrada z ognia, inne podbiera z biblioteki żony burmistrza.
    Jednak w życiu Liesel nie tylko jest czas na książki. Przeżywa ciężkie chwile w szkole, znosi wybuchy mamy, pomaga jej w pracy jaką jest robienie prania dla bogatych Niemców, gra w piłkę z przyjaciółmi.
Czasy są ciężkie, jest okres II Wojny Światowej. Rodzina Liesel jak większość mieszkających na Himmelstrasse jest biedna. A mimo to okazują swoje wsparcie Żydowi. W tamtych czasach ukrywanie Żyda było czymś bardzo złym.
    Jak kończy się ta powieść? Czy Liesel i jej rodzinę czeka szczęśliwe zakończenie? Co z Żydem Maxem mieszkającym w piwnicy Hubermanów?

"[...] Nikt tędy nie chodził, nikt jej nie przeszkadzał, więc Liesel przeczytała cztery krótkie rozdziały Pieśni w ciemności. Była szczęśliwa. 
Odczuwała przyjemność i satysfakcję..
Była dobrą złodziejką."

   Tak wiele chciałam Wam streścić, jednak zrobiłabym Wam taki spam, że nie musielibyście czytać książki, dlatego ograniczałam się jak tylko mogę :D
    Powieść jest pisana przez Śmierć. Nie, nic mi się nie pomyliło. Pan Kostucha opisuje nam życie małej dziewczynki, jej wzloty, upadki, jej walkę na każdej płaszczyźnie: psychicznej czy fizycznej. Porusza bardzo ważny temat II Wojny Światowej, prześladowań i ciężkiego życia, które tak na prawdę nie działo się tak dawno bo zaledwie 70 lat temu. Oddaje prawdziwe emocje tamtych czasów. Ale również pokazuje jak wielki wpływ miał Hitler na niemców, jak wielką role odgrywały jego słowa. Niektóre postaci w książce są aż chorobliwie poddane jego władzy, a niektóre sprzeciwiają się mu, przykładem może być pomoc Żydom.
"Czasami dobija mnie sposób, w jaki giną ludzie"
    Rozczuliła mnie postać głównej bohaterki, dla której książki były swoistym sposobem na przeżycie. Może to jest to? Może to taki apel Zusaka do każdego z nas, że czytanie jest czymś pięknym, czymś co pozwala wyzwolić umysł i ciało od złych rzeczy.
    Książka przeznaczona nie tylko dla fanów historii, ale dla każdego, bo wiedzy na temat tego co działo się w świecie nigdy za wiele. Dodatkowo pojawia się bardzo dużo słów niemieckich, dzięki czemu można też zapamiętać co nie co. Oczywiście nie zapamiętujcie brzydkich wyrazów używanych przez Rosę Hubermann! xD

"[...] Ludzie często robią coś innego i mówią coś innego. [...]"

Ocena: 10/10