Uroczysko nigdy nie było miejscem, tylko nami. Gdziekolwiek pójdziesz, zabierzesz je ze sobą.
Tytuł: Kraina nocy
Melissa Albert ponownie przenosi czytelników do świata pełnego mroku, który pokochali. "Kraina nocy" to kontynuacja Hazel Wood.
Z pozoru zwyczajni bohaterowie wiodą życie pełne niecodziennych zagadek do rozwiązania. Osamotnieni w mrocznej dolinie, muszą wykazać się dojrzałością, by odkryć tajemnice śmierci baśniowych postaci. Autorka w mistrzowski sposób prezentuje współczesny Nowy Jork, który obserwujemy w tle wydarzeń. Z dbałością o drobiazgi opisuje jego realny charakter, malując równocześnie niezwykły obraz baśniowych krain. Waleczni Finch i Alice pozbawieni kontaktu ze sobą, muszą rozwiązać tę samą kryminalną zagadkę. Nie poddają się nawet w obliczu nadchodzącego końca świata.
Czy będzie to ogień, powódź czy superwirus? Co stanie się z Krainą nocy? Samotność wydaje się być największą przeszkodą również wtedy, gdy sprawa okazuje się znacznie poważniejsza, niż można by przypuszczać…
(Opis z Lubimy Czytać)
[...] Nieważne. Chciałam ci przecież opowiedzieć o Śmierci. Śmierć był w mojej opowieści mężczyzną, chytrym i śliskim skurwielem, który drażnił się ze mną od kiedy tylko mogłam zwrócić na to uwagę.[...]
Drugi tom świetnej serii. Ale czy mnie zachwycił? Zapraszam zatem na recenzję.
Historie opuściły Uroczysko. Teraz żyją w Nowym Jorku poruszają się po nim i próbują nauczyć się takiego życia, które jest dalekie od tego, jakie prowadziły w baśniowej krainie. Jednak ich spokój burzy ktoś, kto poluje na Historie, odcinając im kończyny. Alice stara się odkryć kim jest ta osoba. Jednak ten ktoś robi to w taki sposób, że jeszcze chwila, a spadnie wszystko na dziewczynę. Z pomocą przychodzi jej mama, która opowiada jej dość osobliwą historię o Krainie nocy. Czym owa kraina jest? I czy uda się Alice znaleźć mordercę na czas?
Finch znany nam z pierwszej części nie opuścił Uroczyska i błąka się po krainie szukając z niej wyjścia. Gdy poznaje pewną dziewczynę, wspólnie przemierzają różne światy, ale czy dotrą do docelowego?
Nie chcę Wam tutaj wiele zdradzać, bo drugi tom łączy się z pierwszym, ale chciałam Wam jakoś nakreślić sytuację.
Styl autorki jest lekki. Nie znajdziemy tutaj trudnych słów, nie ma scen 18+, a dialogi są naturalne. Nie ma też lania wody, wszystko jest zaplanowane, a sytuacje opisane są w sposób ciekawy, który nie zanudzi czytelnika.
Akcja powieści łączy się ze sobą w całość, przez co nie pogubimy się w wydarzeniach.
Okładka jest piękna, mroczna z tłoczeniami, które wyglądają wprost cudownie. I ta twarda oprawa, no po prostu małe dzieło sztuki. W środku mamy podział na rozdziały, które mają obrazki pasujące do treści rozdziału.
Drugi tom Hazel Wood jest jeszcze bardziej mroczny, można rzec trochę kryminalny. To nie jest słodka bajka. To trzymająca w napięciu historia, której do szczęśliwych, kolorowych bajek daleko.
Wspólnie z bohaterkom staramy się odnaleźć sprawcę, a i tak na końcu czeka nas zaskoczenie. Poznajemy kolejną baśń bajarki, która jest naprawdę przerażająca. Alice to dobra bohaterka. Nie denerwuje nas swoim zachowaniem, jest dojrzała, stara się chronić swoją rodzicielkę. Ponadto stara się pozostać przy życiu, gdy ewidentnie, ktoś uwziął się na postaci z Uroczyska. Śledztwo jakie przeprowadza jest ciekawe i ani na moment się nie nudzimy.
Powieść jest przemyślana, dostarcza czytelnikowi mnóstwa emocji. Książka przeznaczona dla młodzieży, ale nie rozczaruje i starszego czytelnika. Mnie ogromnie się podobała. Przepadłam w tej powieści już od pierwszych stron. Jeśli czytaliście pierwszy tom, koniecznie poznajcie kontynuację, a jeśli nie znacie to sięgnijcie najpierw po pierwszy tom, bo oba łączą się ze sobą.
Chciałbym do Ciebie ponownie napisać, ale jeszcze bardziej chciałbym zobaczyć Twoją twarz, kiedy podnosisz ją znad książki i widzisz moją. To już wkrótce. Będę bardzo onieśmielony, kiedy Cię znowu zobaczę. Ale teraz, w tych listach powiedziałem Ci więcej niż w życiu. [...]
Za możliwość przeczytania dziękuję serdecznie Wydawnictwu
Zaproponuję lekturę tej książki mojej nastoletniej siostrzenicy. ��
OdpowiedzUsuńKsiążka wydaje się być ciekawa ale jak piszesz, że to bardziej kryminalne to chyba nie dla mnie.
OdpowiedzUsuń