Ostatni zachód słońca - Agata Przybyłek

Życie nauczyło mnie czegoś ważnego: nigdy nie przepraszaj za swoje uczucia. Masz prawo postrzegać świat po swojemu i odczuwać związane z tym emocje

Tytuł: Ostatni zachód słońca 

Seria: Seria Nadmorska (tom 4)
Autor: Agata Przybyłek 

Tłumaczenie:-
Gatunek: Literatura obyczajowa i romans
Bohater/Bohaterka: Gaja, Dominik
Narracja: Trzecioosobowa 
Liczba stron: 330
Liczba rozdziałów:  
Wydawnictwo: Czwarta Strona 

Ocena: 9/10

Spacer brzegiem morza przywołuje wspomnienia. Czy warto wracać do tego, co było?

Gaja, znana podróżniczka i blogerka, przyjeżdża do rodzinnego Trzęsacza. Mimo że to trudny powrót, stara się cieszyć z tego, że jest wśród tych, którzy ją kochają.

Dominik założył rodzinę. Wraz z żoną prowadzi nadmorski pensjonat, choć przecież nie tak wyobrażał sobie swoje życie zawodowe.

Spotykają się przypadkiem na plaży. Nie widzieli się od wielu lat, chociaż kiedyś, gdy dopiero wkraczali w dorosłość, byli nierozłączni i planowali wspólną przyszłość.

Czy warto wracać do tego, co dawno minęło, i stawiać na szali poukładane życie rodzinne? Czy prawdziwe jest powiedzenie, że stara miłość nie rdzewieje? Czy raczej, że przeszłość to zamknięty rozdział?

Agata Przybyłek zabiera nas do nadbałtyckiego Trzęsacza i snuje opowieść o tym, co w życiu jest tak naprawdę ważne, a co gubi się w codziennej rutynie.

(Opis z Lubimy Czytać)

𝑂𝑠𝑡𝑎𝑡𝑒𝑐𝑧𝑛𝑖𝑒 𝑖 𝑡𝑎𝑘 𝑧𝑜𝑠𝑡𝑎𝑗ą 𝑛𝑎𝑚 𝑤 𝑧𝑦𝑐𝑖𝑢 𝑡𝑦𝑙𝑘𝑜 𝑤𝑠𝑝𝑜𝑚𝑛𝑖𝑒𝑛𝑖𝑎. 𝐼 𝑧 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑝𝑒𝑘𝑡𝑦𝑤𝑦 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑢 𝑤𝑦𝑑𝑎𝑗𝑒 𝑚𝑖 𝑠𝑖𝑒, 𝑧𝑒 𝑡𝑜 𝑤𝑙𝑎𝑠𝑖𝑒 𝑧 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑢𝑡𝑘𝑎𝑛𝑦 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑐𝑧𝑙𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘.

𝑍𝑒 𝑡𝑜 𝑤𝑙𝑎𝑠𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑢𝑚𝑎 𝑛𝑎𝑠𝑧𝑦𝑐ℎ 𝑑𝑜𝑠𝑤𝑖𝑎𝑑𝑐𝑧𝑒𝑛 𝑛𝑎𝑠 𝑏𝑢𝑑𝑢𝑗𝑒 𝑖 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖𝑎, 𝑧𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑠𝑚𝑦 𝑡𝑎𝑐𝑦, 𝑎 𝑛𝑖𝑒 𝑖𝑛𝑛𝑖.

Każda kolejna książka autorki jest w moim odczuciu jeszcze lepsza od poprzedniej. Seria nadmorska to taka piękna, okraszona szumem fal, piaskiem pod stopami, ale też wieloma przeżyciami, trudnościami seria, która zapada w pamięć. Ten tom kończyłam czytać leżąc w szpitalu i myślę, że to również miało wpływ na cały wydźwięk tej powieści. 

W tym tomie poznajemy podróżniczkę Gaję, która wraca do rodzinnego miasteczka. Choć jej powrót wiąże się z niezbyt dobrym powodem. Ale teraz otoczona jest kochającą rodziną. Dominika spotyka przypadkiem. Jej dawna miłość, którą zostawiła. On ma teraz rodzinę: żonę, dzieci. Ale czy stara miłość nie rdzewieje i czy nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki? Na te jak i inne pytania odpowie nam autorka na kartach tej powieści.

Powiem wam, że ta część była równie piękna, jak i poprzedniczki. Jednak ta niosła ze sobą także nostalgię, a zakończenie naprawdę raniło serce. To historia pełna bólu, cierpienia, skrywanych tajemnic, które gdy ujrzą światło dzienne wywrócą cały światopogląd na drugą stronę. 

To książka, która otwiera nam oczy, na to, że trzeba żyć , spełniać marzenia, bo nigdy nie wiadomo jaki los czeka na nas za rogiem. Może nieść pocieszenie dla tych, którzy zmagają się z jakąś chorobą. W Gai tak wiele było różnych emocji, że łatwo można było odnaleźć w tych lękach siebie. To naprawdę wartościowa powieść. I nie musicie znać poprzednich tomów, by ją przeczytać. Choć nie ukrywam wszystkie są piękne i zasługują na wasze poznanie. Sięgnijcie koniecznie. 

Współpraca reklamowa z wydawnictwem Czwarta Strona