Dom Róż - Sarah Harvey

[...] Więc jak: kokos czy awokado? - Nie jestem głodny, dziękuje. - Szampon, ty trąbo.

 Tytuł: Dom Róż

 Seria: - 

Autor: Sarah Harvey

Bohater/Bohaterka: Lily

Narracja: Trzecioosobowa

Liczba stron: 384

Liczba rozdziałów: 29

Wydawnictwo: Foskal

ISBN:  978-83-280-1559-3

O KSIĄŻCE W SKRÓCIE
    Lily i Liam to małżeństwo z długoletnim stażem. Ich związek może być przykładem dla wielu młodych par. Są ze sobą na dobre i złe. Jednak wydarzenia minionych lat nie zostały obojętne na ich psychikę czy relacje. Gdy Peter - przyjaciel rodziny- proponuje Liam'owi pracę w Kornwalii, ten nie zastanawia się długo. Gorzej jest z małżonką, która nie chce wyprowadzać się z Londynu. Tutaj ma pracę, dom z którym wiąże się tyle wspomnień. Jednak wie, że dla Liam'a jest to ogromna szansa. Postanawia spróbować innego życia.
   W czasie, gdy Liam zajęty jest pracą nad ogromną galerią, dziewczyna jest w domu całkiem sama. Jest to czas gdzie nie ma turystów, a cała wioska wydaje się być wymarta. Mąż coraz mniej czasu poświęca kobiecie. Jej załamanie i samotność coraz bardziej dają się jej we znaki. Gdy podejmuje poważną decyzję, jej mąż ulega tragicznemu wypadkowi. Cudem udaje się mu wyjść z tego w miarę cało. Niestety jego sprawność fizyczna jest ograniczona.
   Liam zaczyna się odsuwać od żony. Coraz bardziej staje się opryskliwy w stosunku do niej. W tedy postanawiają wynająć kogoś do pomocy. Jest nim młody Dylan, który od samego początku daje starszemu mężczyźnie popalić (ale w dobrym tego słowa znaczeniu). A kiedy wiosna zaczyna się w Kornwalii wszystko zaczyna ożywać, a Lily znajduje sobie masę zajęć.
    Czy związek z Liamem ma szansę przetrwać tak ciężką próbę?

Czasami pewne rzeczy trzeba zniszczyć, żeby móc je naprawić, jakkolwiek perwersyjnie to brzmi.

AKCJA

     Z początku lekkie nakreślenie całej sytuacji, wyprowadzki, by potem akcja właściwa przeniosła nas do czasu, gdy Liam jest chory. Dobre posunięcie, ponieważ w kilku rozdziałach zostało napisane to, co potem miało jakiś wpływ na całość książki. 

 

STYL

   Lekko, zwięźle i na temat. Tam mogłabym opisać i styl i w sumie akcji też się to należy. Autorka nie rozwodzi się nam na kilometry z opisami skomplikowanych złamań, opisem domu, czy uczuć. Wszystko było napisane tak by wiedzieć o uczuciach, ale nie zgłębiać jej tajników.  

 

BOHATEROWIE

   Najtrudniejsze zostawiłam sobie do napisania na koniec, a wy czytacie to i tak w chronologii :D Zacznijmy zatem od Lily.  Dziewczyna walczy ze swoimi wewnętrznymi demonami, o których dowiadujemy się nieco później, przez co trudno jest nam ją zrozumieć. Z jednej strony stara się ratować małżeństwo, z drugiej ucieka, gdy tylko Liam staje się dla niej okropny. (Ucieka w przenośni xD). Jednak możemy zrozumieć jej samotność na nieznanym terenie, obojętność męża i to, ze tak na prawdę nie ma nikogo z kim mogłaby posiedzieć, gdy Liam zajęty jest pracą.

   Liam był dla mnie swoistym dupkiem. Ale nie takiego jakiego zawsze uwielbiam w głownych bohaterach męskich xD Rozumiem, że miał pracę, chciał dobrze wypaść, ale potraktował żonę jak piąte koło u wozu. Jakby nie była mu potrzebna, jakby nie widział, tego jak bardzo sprawia jej przykrość obiecując coś, a i tak robiąc po swojemu. A potem było jeszcze gorzej. Rozumiem, że był chory i nagle z męża na którym mogła się wesprzeć, to on potrzebował jej, ale kurcze różnie w życiu bywa, a on zachowywał się samolubnie.  

   I wreszcie przyjaciel, Peter który jak dla mnie żył z nimi w jakiejś dziwnej Frendzone. No serio. Ale ta postać była najbardziej śmieszna, najbardziej przebojowa i taka ludzka. Polubiłam go za jego oddanie przyjaźni i chęć niesienia pomocy. Nie odwrócił się i po prostu był.

  W książce jest tak wielu pozytywnych bohaterów, ze mogłabym wszystkich wypisać i w ogóle, ale wtedy wy stracilibyście radość z ich poznawania.  

WYDAWNICTWO

   Znalazłam kilka błędów. Literówki, lub połączenie spójnika "i" ze słowem kolejnym. Ale nie było to tak bardzo rażące i dało się czytać, więc nie mogę się przyczepić i do tego. 

 

OKŁADKA

   Szczęśliwi ludzie, a w tle domek na kompletnym odludziu. Trochę wstrzelenie się w fabułę, więc na prawdę fajne. Może nie jakaś oryginalna, ale jest na swój sposób słodka.

 

PODSUMOWANIE

   Dobra zaczynamy wywody... Otóż w sumie tego co dostałam się spodziewałam. Nie było żadnym zaskoczeniem. Niestety książka przypominała mi Zanim się pojawiłeś - Jojo Moyes. Może dlatego, że Will był dla Lou taki sam jak Liam dla Lily. Tylko, że różnica w tym taka, że ci pierwsi nie byli małżeństwem, a obcymi sobie osobami, nie przeżyli razem wielu lat i jednej traumy, także to było nakreślone w taki sposób, że nie wiedziałam, które z nich mam zdzielić: Liama za to jaki był, czy Lily za to, że nie potrafiła z nim pogadać tylko uciekała. 

    Mimo tych dwóch mankamentów książka na prawdę wywarła na mnie ogromne wrażenie. Mogłam wczuć się jednocześnie w jedno i w drugie. Poznać psychikę osoby, która z dnia na dzień traci sprawność ruchową. Niekiedy wzbudzała we mnie żal, ale to końcówka mnie rozwaliła na części pierwsze. Owszem jak dla mnie trochę za szybko to wszystko poszło w końcowych rozdziałach, ale cóż nie zawsze dostajemy to co akurat chcemy. Ale za to niektóre sytuacje, czy odzywki bohaterów są mistrzowskie. Można się przy tym pośmiać i na prawdę jest z czego.

    Dodam, że książka nie jest pisana tylko oczami Lily. Mamy kilku zdaniowe, lub dłuższe wypowiedzi innych osób, które są postaciami pobocznymi i przypatrują się z oddali temu co dzieje się w zaciszu Domu Róż. Czy coś wam to podpowiada? No jak już wspomniałam Zanim się powiłeś (klikając w tytuł przeniesiecie się do mojej recenzji sprzed roku). 

     Powiem tak. Książkę polecam jak najbardziej bo jest to coś co pozwala zapomnieć o naszych problemach i zmierzyć się z problemami innych. Możemy zastanowić się co my byśmy zrobili w takiej sytuacji i na pewno zaskoczy was końcówka, którą tutaj autorka wprowadziła inną niż w przypadku książki wyżej wymienionej. A więc jeśli macie ją w planie, albo i nie to zabierajcie się do czytania, lub dopiszcie do listy. 

Dziękuje Meredith za książkowy prezent <3 

Dobry przyjaciel zawsze służy wsparciem, w dobrych i złych chwilach.