Piętno Pielgrzyma. Zbuntowani. - Janusz Lasgórski

Tytuł: Piętno Pielgrzyma. Zbuntowani
Seria: Piętno Pielgrzyma
Autor: Janusz Lasgórski
Gatunek: Fantastyka
Liczba stron: 552
Liczba rozdziałów: 4
Wydawnictwo: JAVIKO


Ander Sandor z grupą przyjaciół, młodych i niepokornych, buntują się przeciwko regułom świata, w którym żyją: powszechnej inwigilacji, zastraszaniu ludzi i drakońskiemu prawu. Posiadają niezwykłe umiejętności, które stają się powodem prześladowania i prób zmuszenia ich do przekazania bezcennej wiedzy. Zbuntowani nie godzą się służyć oligarchom, kwestionują wypaczony system wartości, na którego szczycie postawiono konsumpcję, odrzucają uległość i sprzeciwiają się powstającej rasie nadludzi – Wybranym. Korzenie ich świata tkwią głęboko we współczesności, tu i teraz.
Na drodze ku upragnionej wolności bohaterowie odnajdują artefakty nieznanej cywilizacji, a w krytycznych chwilach uzyskują wsparcie ich prawowitych spadkobierców. Ucieczka w zdewastowane i opuszczone regiony Ziemi nie rozwiązuje sytuacji. Zbuntowani są wciąż niebezpieczni dla elity rządzącej. Zagrażają sprawowaniu przez nią władzy absolutnej i planom zawłaszczenia siostrzanej planety. Mimo że ciągle walczą o przetrwanie, potrafią cieszyć się życiem, przeżywają pierwsze miłości, są pełni optymizmu, nie opuszcza ich też dobry humor. Nie rezygnują ze spełnienia swoich marzeń o lepszym świecie. Nawet ścigani i więzieni demaskują przestępczą działalność Wybranych. Korzystając ze swoich wyjątkowych umiejętności, starają się uwolnić z karnych obozów pracy zesłane tam na zatracenie bliskie im osoby i znajomych. Czy zdążą na czas?
Losy Zbuntowanych wpisują się w najbliższą historię i kulturę naszej ziemskiej cywilizacji, w jej problemy etyczne i społeczne: konflikty rasowe, tragedię klimatyczną, brutalne „terraformowanie” Marsa i w końcu kolonizację innych, odległych globów.

Opis ściągnęłam z Lubimy czytać bo pierwszy raz w życiu kompletnie nie wiem co mogę wam opowiedzieć o tej książce. Kompletnie jej nie ogarniam, a dlaczego dowiecie się już za moment. 

   Styl autora jest ciężki. Mamy mnóstwo trudnych słów, które nie są nigdzie wyjaśnione. Jest duże nagromadzenie wszystkiego co i tak nie ma nic wspólnego z prologiem. Akcja się przez to nie zazębia i mamy takie "o co chodzi?" do samiuśkiego końca książki.
    Co do już wspomnianej akcji to wlecze się niczym żółw. Na rowerze. Pod górę. Bez rąk i nóg. Tak rozwleczonej akcji, której bym akcją nie nazwała dawno nie widziałam. Boże, akcja to coś co się dzieje, a w tej książce stoimy w miejscu. Dobra niby coś się dzieje, ale to jest takie ... płaskie, niejasne, takie nijakie.
    Bohaterowie są ...i to by było na tyle. Nie wyróżniają się niczym szczególnym, nie są dobrze wykreowani. Mogę powiedzieć, że mają zaburzenia umysłowe. No kurde więcej gadają sami ze sobą w myślach niż normalnie. Chcą uchodzić za śmiesznych - wychodzi im to żałośnie. Także sama nie wiem co mogę o nich napisać. Najbardziej rozwalił mnie Max i to jego "Klekuś" - jak do bociana, a nie do dziewczyny. A z kolei owa Kleo... no właśnie ktoś ogarnia ile miała lat, bo jak była starsza to zachowywała się jak dziecko, ale jeśli była dzieckiem to  w porządku. Alka z kolei była w fazie, dajcie mi faceta bo nie mam co ze sobą zrobić. No masakra.
     Okładka jest niesamowitym plusem tej książki. Taka tajemnicza, zwiastująca ciekawą fabułę. I proszę znowu poległam na ocenie okładki, która ma wspólnego z książką tyle, że jest wspomniany ten posąg i tyle. Minusem okładki jest natomiast to, że jest ona zbyt mięciutka i przy tylu stronach ona ginie po prostu. Twardszy papier i byłaby ona trwalsza, a tak łatwo się zagina i ciężej trzymać książkę w ręce.
     Książkę czytało się mega ciężko. Nagromadzenie wszystkiego sprawiało, że trzeba było mieć uruchomiony mózg przez cały czas, bo inaczej się szło pogubić. Minusem jest też podział na 4 rozdziały, a książka jak zauważyliście ma ponad 500 kartek, więc to męczące jest. Koncepcja świata Inków, ciekawa okładka i opis sprawiły, że zapragnęłam ją przeczytać, rozdziały powiedziały mi jednak jak bardzo się myliłam.
    Jeśli macie ochotę pogłówkować, ale nie wynieść nic z lektury to, polecam, ale ja za kolejny tom na pewno się nie zabiorę. Ledwo przebrnęłam przez ten i czuje się umysłowo wyprana.


Za możliwość przeczytania dziękuje