Pamiętnik księżniczki. Tom 1 - Meg Cabot

Będę dla wszystkich miła, bez względu na to, czy ich lubię.

 

Tytuł: Pamiętnik księżniczki tom 1

Seria:  Pamiętnik księżniczki  (Tom 1)

Autor: Meg Cabot

Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska 

Liczba stron: 272

Liczba rozdziałów: - 

Gatunek: Literatura młodzieżowa 

Bohater:  Mia

Narracja: Pierwszoosobowa

Wydawnictwo:  Prószyński

Ocena: 10/10

Pierwszy tom kultowej serii o księżniczce Mii.

Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat, metr siedemdziesiąt pięć wzrostu, duże stopy i zagrożenie z algebry, innymi słowy – nic specjalnego. Razem z moją najlepszą przyjaciółką, genialną Lilly Moscovitz, zajmujemy miejsce na samym dole szkolnej hierarchii… choć ja mogę niedługo spaść jeszcze niżej, bo moja matka, zwariowana artystka, właśnie zaczęła randkować z nauczycielem. I to – uwaga! – naszym nauczycielem algebry (przypominam – zagrożenie). Gdy mi o tym powiedziała, byłam naprawdę wściekła – bo chyba nie może być już gorzej?

A nie, wróć… może.

Ojciec właśnie stwierdził, że ten tragiczny moment w moim życiu to idealny czas na to, żeby wyjawić mi, że jest księciem małego europejskiego państwa.

Księciem, który nie może mieć więcej dzieci.

Świetnie, co nie?

Teraz on i grand-mère próbują przekonać mnie do wyjazdu do ich kraju, Genovii, nauki manier i wszystkiego, co wiąże się z byciem następczynią tronu (!). Moje zdanie niezbyt ich interesuje… A ja kocham Nowy Jork i nie chcę go opuszczać, nawet jeśli od teraz będę musiała ukrywać prawdę na swój temat. Chociaż, szczerze mówiąc, nie wiem, kto by uwierzył w tę porąbaną historię. Bo jak to brzmi? Sami zobaczcie:

Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat… i chyba zostałam księżniczką. 

(Opis z Lubimy Czytać) .

Nikt nie zaczepi dziewczyny w wojskowych butach, a już zwłaszcza wegetarianki.

Są takie książki, które nawet po wielu latach są dla mnie cudowne i totalnie komfortowe. 

Tak jest w przypadku Pamiętnika Księżniczki, który czytałam będąc w gimnazjum. Pamiętam z jaką niecierpliwością czekało się a to na nowy tom, który wtedy wychodził, a to na swoją kolejkę w bibliotece szkolnej, by móc nocami, często z latarką i pod kołdrą (by nie było widać światła) czytać kolejne perypetie Mii.

Zanim dowiedziałam się, że będzie wznowienie pragnęłam mieć je w swoich zbiorach, z sentymentu i z chęci przeczytania ponownie, a że wystawnictwo Prószyński zdecydowało się na ponowne wydanie tej serii, wiedziałam, że będę ją mieć.

Nowa szata graficzna i przede wszystkim twarda oprawa to coś wspaniałego i bardzo się cieszę, że ta historia dostała tak piękne wydanie. W środku typowy pamiętnik. Krótkie treści, które rozbawią, ale też sprawią trochę refleksji. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, bo język jest prosty. 

Mia to nastolatka. Mierzy się z pierwszym zakochaniem, złymi ocenami z algebry, kłótniami z rodzicami, przyjaciółką. To normalna dziewczyna. Jak każda nastolatka. Z tą różnicą, że Mia jest księżniczką. Jej rozterki są zrozumiałe, całe życie, żyła w tajemnicy i teraz spadła na nią niczym grom z jasnego nieba. Ale w tym wszystkim jest cudowną, wartą poznania osobą. 

Kocham tę książkę całym sercem i myślę, że jest ona idealna dla nastolatek, ale też i dla tych starszych czytelniczek, które chcą wrócić do tej powieści. Ja ogromnie się cieszę, że udało mi się wrócić do niej. Jestem usatysfakcjonowana i śmiało mogę przyznać, że przez te lata fascynacja tą książką u mnie nie zniknęła. Polecam całym sercem!