Twarze Marilyn Monroe - Sarah Churhwell

Problem nadwrażliwców polega właśnie na tym, że mogliby istnieć w wielu wersjach, ale życie jest tylko jedno i zmusza do tego, żeby byli przede wszystkim tymi, za których biorą ich inni.

Tytuł: Twarze Marilyn Monroe

Seria: -

Autor: Sarah Churchwell

Tłumaczenie: Robert Waliś

Gatunek: Biografia

Bohater/Bohaterka: -

Liczba stron:

Liczba rozdziałów:

Narracja:-

Wydawnictwo: Marginesy

Książka bierze udział w wyzwaniu: 14/52, ABC Czytania

Krucha piękność, którą należy się zaopiekować, czy cyniczna bywalczyni hollywoodzkich imprez? Głupiutka modelka czy skrzętnie ukrywająca swoją inteligencję femme fatale? Marilyn miała wiele twarzy.

Zachowały się po niej filmy fabularne i tomiki wierszy, powstały dokumenty, tysiące artykułów prasowych, biografie, fikcyjne opowieści autorstwa Normana Mailera czy Joyce Carol Oates. Możemy obejrzeć zdjęcia ukazujące jej urodę i życie. Wydaje się, że na temat Marilyn Monroe powiedziano już wszystko. Jaka więc była naprawdę?

Twarze Marilyn Monroe po raz pierwszy opisują powstawanie legendy. Zbierają opowieści i anegdoty, przyglądają się wizerunkowi Marilyn tworzonemu przez ludzi, którzy ją znali, aktorów, reżyserów, przez widzów, krytyków filmowych, biografów. Autorka przeciwstawia je sobie, konfrontuje z wypowiedziami samej Monroe. I dociera do źródeł tego wspaniałego amerykańskiego mitu, którym Marilyn Monroe stała się już za życia, a który szczególnie umocnił się po jej przedwczesnej śmierci.  
(Opis z Lubimy Czytać) 

Życie jest po to, żeby je przeżyć.

Wszyscy chyba wiemy, kim była Marilyn Monroe. Jej wizerunek nawet po tylu latach od jej śmierci zdobi praktycznie wszystko: od portfeli, gadzetów na koszulkach kończąc. Sama w gimnazjum byłam zafascynowana tą postacią, oglądałam filmy, mam kilka koszulek. Jednakże jaka była na prawdę. Czy postać Marilyn Monroe to wytwór, fikcja, jedna wielka ściema?
Pierwszy raz sięgnęłam po biografię tej aktorki i modelki. Padło na nowość wydawnictwa Marginesy "Twarze Marilyn Monroe" autorstwa Sarah Churchwell. Na samym starcie autorka przyznaje, że nigdy nie interesowała się postacią Marilyn. Wychowała się na zupełnie innych filmach, zupełnie innych aktorkach. Do głębszego zapoznania się z Marilyn zainspirowała ją Sylvia Plath. A może to rozgłos jaki daje nazwisko nieżyjącej gwiazdy, może chęć wzbudzenia sensacji, jaką to ona nie jest dobrą autorką, która "broni" Marilyn. Moje spekulacje są równie wiele znaczące, co ta książka.
Otóż autorka na początku pisze, że czytała wiele biografii, żadna nie satysfakcjonowała jej, więc sama podjęła się zgłębianiu prawdy. Jednakże w moim odczuciu są to wszystkie znane biografie pozbierane w jednej książce. Jak wspominałam nie czytałam innych, ale są tutaj przytoczone, więc dużo o tym świadczy.
Nie wiem czemu wierzyć, co jest fikcją, co prawdą. Z jednej strony autorka pokazuje nam znaną postać jako osobę dobrą, złaknioną wiedzy na temat aktorstwa, a z drugiej jako "seksbombę", która swoją pozycje, swoje sukcesy zawdzięcza "karierze przez łóżko". Tak samo rozwodzenie się nad prawdziwym nazwiskiem gwiazdy. Mamy w książce załączony akt urodzenia, ale nie trzeba napisać, że to może być zfałszowane, a aktorka może mieć pięć różnych kombinacji jednego słowa. Dobra, skoro się zgłębiała w to bardziej jak sądzi, to dlaczego popiera tezy innych biografów i nie wnosi nic swojego do tej sprawy?
Dla mnie ta pozycja to nic nie wnosząca w życie "biografia", która nic nie wyjaśniła, a dodatkowo pozostawiła kolejne pytania: "jak" "Dlaczego" "Po co". Jak było naprawdę wie sama Marilyn i zabrała te wszystkie swoje "tajemnice" do grobu, więc obawiam się, że wiele więcej się nie dowiemy niż spekulacje, domysły, gdybanie.
Najbardziej w sumie zabolał mnie fakt jak postrzegano piękne kobiety dawniej. Traktowano je przedmiotowo, jak jakieś nienaturalne zjawisko, stworzone do fantazji mężczyzn. No halo, to kobieta, człowiek należy się jej chyba jakiś szacunek.
Uwielbiam filmy z Marilyn, uwielbiam jej całą postać. Jaka była tego nie wiemy i szkoda, że nie znalazłam w tej książce nic, co sprawiło by, że poznam ją bardziej. Brakowało mi jakichkolwiek emocji, jakiegoś takiego wow. Czytałam do tej pory tylko jedną biografię i nie mogę powiedzieć, że jestem jakimś wielkim znawcą. Ale historia Marka Webbera była tak do bólu szczera, tak przepełniona emocjami. A tego w "Twarze Marilyn Monroe" mi zabrakło.
Na pytanie czy chcecie sięgnąć po te pozycję odpowiedzcie sobie sami, bo ja nie zamierzam przekonywać was w te czy inną stronę.

 Kobieta łatwiej przyzna, że nie ma racji, gdy ma rację, niż gdy jej nie ma.

Za możliwość przeczytania dziękuje Wydawnictwu