Księżniczka Popiołu - Laura Sebastian

Coś się we mnie budzi. To nie jest mój dom. Nie jestem ich nagrodą. Nie jestem zadowolona z życia, które tak łaskawie oszczędzili.

Tytuł: Księżniczka Popiołu

Seria: Ash Princess Trylogy (Tom 1)

Autor: Laura Sebastian

Tłumaczenie:  Mariusz Warda

Gatunek: Fantastyka

Bohater/Bohaterka: Theo

Liczba stron: 411

Liczba rozdziałów: -

Narracja: Pierwszoosobowa

Wydawnictwo: Zysk i S-Ka

  

Nie wszystkie bitwy wygrywa się dzięki sile…
    Theodosia miała sześć lat, kiedy jej kraj został zaatakowany, a jej matkę, Królową Ognia, zamordowano na jej oczach. Tego dnia Kaiser odebrał jej rodzinę, kraj i imię. Theo została koronowana na Księżniczkę Popiołów, otrzymując hańbiący tytuł, miała się wstydzić w nowym życiu spędzonym jako więzień.
Przez dekadę była niewolnicą we własnym pałacu. Znosiła niezliczone akty przemocy i kpiny ze strony Kaisera i jego dworu. Była bezsilna, a przeżyć w nowym świecie udało jej się tylko dzięki zakopaniu głęboko w swoim wnętrzu dziewczyny, którą była wcześniej.
    Pewnej nocy Kaiser zmusza ją do zrobienia czegoś niewyobrażalnego. Z krwią na rękach i nadzieją na odzyskanie utraconego tronu, Theo zdaje sobie sprawę, że przetrwanie już jej nie wystarczy. Posiada przy tym broń – umysł ostrzejszy niż jakikolwiek miecz. Przez dziesięć lat Księżniczka Popiołów patrzyła, jak plądrowano jej kraj i niewolono naród. Teraz to wszystko ma się jednak skończyć...

(Opis z Lubimy Czytać)

   To fantastyka jaką lubię. Ale czy wszystko było tak jak sobie wymarzyłam? 

   Theodosia, to silna, twarda bohaterka. Jej kraj został zdobyty, matka zamordowana, a ona zamieszkać musiała z oprawcami. Niby to niewola, bo ma swoje Cienie, które chodzą za nią krok w krok, ale ma również przyjaciółkę, która spokrewniona jest z mordercą matki Theo. Dziewczyna nie buntuje się, przyjmuje kary, które są srogie, bo wierzy, że jej ludzie znajdą sposób, by ją uratować. Sama wierzy, że kiedyś obali obecnego władce i znów zasiądzie na prawowitym dla niej tronie. Ale gdy nadarza się okazja, zaczyna spiskować, knuć. Często naraża siebie, innych czy powodzenie misji. Nie jest lekkomyślna. To dobra bohaterka, która nie podejmuje pochopnych decyzji. Nie podejmuje ich sama. Ma sojuszników i z nimi sie konsultuje. Podoba mi się już od pierwszych zdań. Jest silna, odważna, waleczna. 
    Soren, to książkę, który kiedyś pewnie powinien otrzymać koronę po swoim bezwzględnym ojcu, który cały kraj trzyma w ryzach, tylko dla tego, że każdy sie go boi, a nie dlatego, że lud go kocha. Soren, jest miły dla Theo, rozmawia z nią normalnie, nie jak z wrogiem. Jednak to syn swojego ojca, więc czy można mu ufać? 
     Mamy tutaj bardzo wiele postaci. Mamy przyjaciółkę Theo, która jest dla niej dobra, z którą się wychowała i to silna więź. Jednak przyjdzie czas prób i czy przyjaźń wytrzyma coś tak wielkiego, jak bunt? Mamy też Blaise, Heron i Artemisia, którzy są zaangażowani w uwolnienie swojej Królowej. Po jakimś czasie nawet się zaprzyjaźniają. To pozytywne postacie, które zasługują na dobry los. 

    Styl autorki od razu przypadł mi do gustu. Nie było zbędnego lania wody, opisy były wyważone, dialogi naturalne, a bohaterowie dobrze przemyślani. Czytało się lekko i przyjemnie, bez trudnego słownictwa. Jasne, nazwy państw były nie polskie, ale to nie przeszkadzało, bo były proste. 
    Akcja książki ani na chwilę nie zwalnia. Co chwilę coś się dzieje. Pozytywne jest też to, że nie pogubimy się. Wszystko idealnie ze sobą współgra, tworząc tak piękną całość. 
    Okładka tej książki to po prostu mistrzostwo ♥ Jest mroczna, a przy tym tak piękna. To korona i wyobrażam sobie,że te maleńkie zabrudzenia na niej to popiół sypiący się na tytuł. Jest idealna. Środek jest równie piękny. Nie mamy tutaj podziału na rozdziały numerowane, ale pojawiają się tytuły każdego nowego "rozdziału", co daje przedsmak tego, co się będzie działo. Jest to świetny zabieg, który również mi się spodobał. Czcionka jest mniejsza niż zwykle, ale równie dobrze się ją czyta, więc to nie przeszkadza. Błędów w druku nie znalazłam. 

     Jak to w takich książkach bywa, zło walczy z dobrem i na odwrót. Jednak po której stronie jest szala zwycięstwa? No właśnie. Tutaj to wojna, związana z chęcią posiadania brutalnego oprawcy. Jasne, to niby normalne, ale to jak traktuje osoby z podbitego państwa jest nie ludzkie i wprost przerażające. Są oni bowiem wysyłani do kopalń, w których wydobywają kamienie duchowe. Kamienie te, mają za zadanie dostarczać mocy tym, którzy je noszą. Ale są i przyczyną obłędu ludzi. A gdy normy nie są spełniane zabiera się im jedzenie i pozostawia w ciemnościach kopalni na wiele dni. To straszne!
    Jednak w tym pozbawionym dobra świecie jest nasza Księżniczka Popiołu, która za wszelką cenę walczy o to, by zasiąść na tronie i by coś zmienić. Na razie losy jej krążą wokół ucieczki, spisków, knucia, i różnego rodzaju strategii mających na celu uwolnienie jej. Nie jest to łatwe pod czujnym okiem Kaisera, który wie wszystko. Jest on nieprzewidywany, więc trzeba wymyślić coś dobrego, by się udało przetrwać. 
     Ta książka zauroczyła mnie. Ma silną bohaterkę, ma brutalny, jednak piękny świat. To coś co urzeka mnie za każdym razem, gdy czytam dobrą fantastykę. Kocham ten gatunek, a ta książka idealnie wpasuje się w mój gust i wymagania tego gatunku. 
     Jeśli macie ochotę na genialną książkę, to ta pozycja jest stworzona dla Was. Jest po prostu cudowna. A ja ją kocham ogromnie ♥

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuje Wydawnictwu