Dogonić miłość - Anna Sakowicz

Miała wrażenie, że gdyby była bohaterką kreskówki, teraz z uszu poleciałaby jej para, a włosy podskakiwały na głowie niczym pokrywka na garnku.

Tytuł: Dogonić miłość

Seria: Plan Agaty

Autor: Anna Sakowicz

Tłumaczenie: -

Liczba stron:

Liczba rozdziałów: 88

Gatunek: Literatura obyczajowa, romans

Bohater: Agata, Pola

Narracja: Trzecioosobowa

Wydawnictwo:  Edipresse Polska SA

Data premiery: 24.04.2019

Ocena:  9/10

Agata z małymi przeszkodami realizuje kolejne punkty planu. Chce przecież być jak Bridget Jones. Nie udało się jej schudnąć, nie znalazła jeszcze mężczyzny swojego życia, ale spodziewa się dziecka. Ciąża skomplikuje, ale i rozwiąże wiele spraw. Ktoś zniknie z życia kobiety, ktoś nowy się pojawi. Zacznie za nią podążać tajemniczy mężczyzna o posturze niedźwiedzia grizli. A Pola jak zwykle weźmie sprawy w swoje ręce. Dopuści się aktu wandalizmu, wynajmie mieszkanie i zacznie żyć wreszcie na własny rachunek…
Jak potoczą się losy dwóch zwariowanych sióstr Żółtaszek? Czy dogonią miłość i znajdą szczęście, na które postawiły aż trzy złote?
(Opis z Lubimy Czytać)

Ludzie poruszający się o własnych nogach też się rzucali, rozstawali, zdradzali i tym podobne. Krzywdzić się można było zawsze i na różne sposoby, niezależnie od stanu zdrowia i „środka lokomocji” - Nie myśl tak. Gdybyś nie jeździła na wózku i by cię rzucił, to zwaliłabyś na zielone oko czy krzywy palec wskazujący?

   To moje pierwsze spotkanie z autorką. Czy się polubiłyśmy? Zapraszam. 

   Agata to dziennikarka, która prowadzi swój blog. Opisuje na nim różne prace których się chwyta. Była już babcią klozetową, czy woźną. Jest samotna. Po rozstaniu z Emilem spotkała się z nim jako jego partnerka na weselu. A po weselu...cóż zaszła z nim w ciążę. Na drodze Agaty stoi przystojny prawnik Aksel, ale i niczego sobie dyrektor szkoły Darek też zabiega o jej względy. Ale czy wiadomość o ciąży nie odstraszy potencjalnych kandydatów na przyszłego męża? Kobieta mimo tak zwanej wpadki jest szczęśliwa. W końcu będzie mamą. Jej plan zaczyna się spełniać, może i od końca, ale czy to ważne? Agata obok siebie ma kochających rodziców, który są opiekuńczy, wspierają i nie oceniają córki, ale i bronią jej gdy ktoś ma czelność wygłosić słynne zdanie jak to dziecko bez ślubu? Agata ma również młodszą siostrę, z którą są ogromnie zżyte. Co na ciążę powie Emil? I czy kobieta ma szansę na szczęście? 
    Pola to kobieta poruszająca się na wózku inwalidzkim. Trafiła tam przez wypadek, który miał ogromny wpływ na jej psychikę, ale i na jej pewność siebie. Nie czuje się ona kobieco, a dodatkowo spotkanie z jednym mężczyzną okazuje się kompletną klapą. Dziewczyna jednak jest przebojowa i pomaga swojej przyjaciółce, która również jeździ na wózku, wykonać zemstę na chłopaku. Dziewczyny wpadają przez to w poważne tarapaty. Ale dzięki temu Pola poznaje pana policjanta, który tak do końca nie jest odporny na urok, jaki rzuciła na niego piękna kobieta. Pola to cudowna osoba, którą los potraktował okropnie. Jednak stara się.  Pracuje jako grafik i jest w tym świetna. Czy i ona odnajdzie szczęście? 

Pola się bała.(...) Bała się też samotności. Samotność była jak śmiertelna choroba. Zabijała powoli. A jej jedynym objawem był bezdenny smutek. (...) Samotności bała się też jej siostra. 

   Styl autorki polubiłam od razu. Było dużo śmiechu, było też i trochę smutku. Ale to wszystko stworzyło niesamowitą całość. Wulgaryzmów nie było, ponieważ Agata miała swój sposób na brzydkie słowa, które niejednokrotnie mnie rozbawiły. 
   Akcja jest spójną całością. Mamy podział na rozdziały Agaty jak i Poli, jednak orientujemy się w fabule. 
   Okładka jest taka urocza. Mamy dwie kobiety, które idealnie odpowiadają postaciom, a niżej miasto, w którym przyszło im mieszkać.Rozdziały są krótkie dlatego jest ich tak wiele, ale za to czyta się ekspresowo. 

Pierwszy raz od śmierci Pawła poczuła, że to może być ktoś bardzo ważny w jej życiu, choć bała się coraz bardziej. Czy będzie dla niego wystarczająco atrakcyjna? Czy wózek nie zniekształci jej kobiecości? (…) Jestem kobietą. Jestem seksowną kobietą.

   Przygodę z serią zaczęłam od drugiego tomu, czyli u mnie wszystko w porządku w tym temacie ;D Ale powiem Wam, że tak czy tak po pierwszy sięgnę. Podobała mi się kreacja bohaterek, ich relacje, ale i problemy były takie inne niż zazwyczaj. Dlatego myślę, że i pierwszy tom jest genialny. 
   Problemem Agaty była tusza. Kobieta była trochę grubsza niż standardy, dodatkowo była tuż przed czterdziestką. Samotna, bezdzietna. To może przybić. Ale Agata nie poddawała się i obrała sobie cel, że do czterdziestych urodzin schudnie, wyjdzie za mąż i urodzi dziecko. To, że idzie wszystko nie po kolei to nic. Ważne, że jest szczęśliwa, nie poddaje się. To silna kobieta, która pokazuje nam, że nie warto się zamartwiać i każdy z nas ma gdzieś zapisane swoje szczęście. 
   Pola natomiast porusza się na wózku, który ludzie postrzegają różnie. Nie każdy patrzy na taką osobę, jak na normalną, zdrową osobę. Ale jak na kogoś kto jest ułomny. To smutne, ale i prawdziwe. Pola jest warta zachodu i warta miłości. To dobra, kochająca, wspierająca siostra. Razem z Agatą tworzą świetny  team ♥  Kibicowałam jej mocno, by i ona odnalazła w swoim życiu kogoś, kto sprawi, że poczuje się ona wyjątkowa. 
   Autorka pokazuje nam, że osoby na wózku w cale nie są inne, gorsze. Są takie jak zdrowi ludzie. Pokazuje jak też ważne są drobne rzeczy, by takim ludziom żyło się dobrze i godnie. Podjazd pod blokiem, winda, czy chociażby większe odstępy między wieszakami w sklepach, czy stolikach w kawiarni. Takie rzeczy sprawiają, że czują się oni też ważni i akceptowani. Bo to jest normalne. 
    Książka jest świetna. Dobrze się przy niej bawiłam. Polubiłam bohaterów, a akcja była niezwykła. Cieszę się, że miałam okazję sięgnąć po tę historię. Na pewno sięgnę i po inne książki autorki, bo lekkość z jaką pisze, jest po prostu cudowna ♥ 
Polecam wam gorąco. 

A miłość chyba jednak czasami ma moc trotylu. -Zaśmiała się ze swojej metafory. – Wysadza w powietrze wszystkie przeszkody. (…) Miłość to najpiękniejsze, co się może w życiu przydarzyć. Bierz to uczucie pełnymi garściami i nie zastanawiaj się, co będzie jutro!

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu