Wróć, jeśli pamiętasz - Gayle Forman

"Musiałam kogoś nienawidzić, a ciebie kochałam najmocniej, więc padło na ciebie."

Tytuł: Wróć, jeśli pamiętasz
Autor: Gayle Forman
Liczba stron: 283
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
ISBN: 978-83-10-12845-4

   Mijają trzy lata odkąd Mia straciła swoich bliskich. Odkąd odcięła się od najważniejszej osoby w swoim życiu, od Adama. Chłopak jest gwiazdą rockowej kapeli, mieszka w Nowym Jorku. Jednak jest kłębkiem nerwów, przeżywa wiele załamań. Czy jeden dzień jest w stanie zmienić cokolwiek?
Adam udziela wywiadu, który doprowadza go do jednego z takich sytuacji. Manager widząc co dzieje się z chłopakiem daje mu wolne popołudnie. Następnego dnia Adam ma lecieć do Londynu, gdzie zacznie 67 dniową trasę koncertową. Korzystając z wolnego postanawia przejść się po mieście.
    Kupuje bilety na koncert muzyki klasycznej, w którym bierze udział Mia. Po recitalu dziewczyna zaprasza go za kulisy. Po krótkiej wymianie zdań Adam opuszcza pomieszczenie. Jednak Mia nie daje za wygraną. Zaczyna się podróż po Nowym Jorku.
    Jak zakończy się ta podróż? Czy nasz bohater ułoży sobie życie ze swoją partnerką Bryn, czy może wróci do Mii?

"Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny. Twierdzę że chcę odrobiny normalności, a teraz kiedy trochę jej mam, wygląda na to, że nie wiem co z nią zrobić, nie wiem już jak to jest być normalną osobą."

    Kontynuacja cudownej powieści Zostań, jeśli kochasz tym razem opisana oczami Adama. Ciepła, wciągająca, trzymająca w napięciu opowieść o sile miłości i o tym jak wiele może zmienić w naszym życiu. W końcu nadaje mu sens! Co się dzieje, gdy z dnia na dzień tracimy kogoś kto był dla nas całym światem? Wystarczy przeczytać te pozycję by to wiedzieć.
    Bohaterowie wykreowani przez panią Forman są nadal cudownymi postaciami. Mimo, że był jeden moment gdy zdenerwowali mnie główni bohaterowie to nadal ich kocham i popieram może nie każdą ich decyzję, ale je rozumiem.
     Akcja jak w poprzedniej części obejmuje jeden dzień plus przenoszenie się w czasie. Co również bardzo mi się podobało i pomagało zrozumieć sytuację. Dodatkowo niektóre rozdziały zaczynały się tekstami piosenek Shooting Star (kapela Adama) co jest na prawdę fajne. I od razu pomyślałam "dlaczego ta książka nie ma ścieżki dźwiękowej jak Maybe Someday ?!" xD
    Styl pisania autorki też strasznie polubiłam i mam nadzieję, że inne jej książki również mnie nie rozczarują. Czyta się na prawdę szybciuteńko. Nawet nie wiem kiedy przeleciało mi 285 stron! Koniec, ale może nie na długo. Może za jakiś czas odświeżę te pozycję? :D

"Tuli mnie, póki nie odzyskam chromosomu Y."

Ocena: 9/10

Lucy Lomar  dziękuje za przypomnienie! :D
Każdy kto ma snapchata i chciałby mnie dodać do znajomych wystarczy, że wpisze sobie hopeless9559 i gotowe! :D